Dilimizde "yetkinlik öğrenmek" şeklinde bir tabir bulunmamaktadır. Öte yandan "yetkinlik geliştirmek", "yetkinlik edinmek" ve "yetkinlik kazanmak" tabirleri yaygın olarak kullanılmaktadır. Daha açık bir ifadeyle yetkinlik, "öğrenilen" ya da "öğretilebilen" değil "geliştirilen", "edinilen" ve "kazanılan" bir kavramdır. Bu koşullar altında klasik "anlatan - dinleyen" modeli eğitimlerle yetkinlik gelişimi sağlamak pek de olanaklı değildir.
Yetkinliğin doğası gereği karşı karşıya olduğumuz bu durumun sonucu olarak da, yetkinlik başlıklarına ilişkin olarak verilen - alınan eğitimlerin çok da faydası olmadığı gözlemlenebilmektedir. Örneğin, "etkili iletişim" bir yetkinlik kategorisidir ve iletişim eğitimlerini tamamlayan bir kişinin artık daha etkili iletişim kurabileceği pek de söylenemez.
2015 yılında Birleşmiş Milletler (BM) tarafından, tüm BM çalışanları için yayımlanan rehber kitap da (UN Competency Development - A Practical Guide) yetkinlik gelişimi için öncelikle tercih edilmesi gereken metodun yapma / deneyimleme (doing) olduğunu vurgulamaktadır.
Rehbere ulaşmak için:
https://hr.un.org/sites/hr.un.org/files/Un_competency_development_guide.pdf
Yetkinlik gelişiminin "yaparak", "deneyerek", "deneyimleyerek" sağlanacağı çok açık bir gerçek olarak karşımızda durmaktadır.